(Gedeelte uit ’n preek van Calvyn uit 2 Tess 1:8-10)

Paulus toon in hierdie deel in besonder aan wie dit is wat kan verwag om in die heerlikheid van die Seun te mag deel. Hy dui ook die vrugte aan van hulle wat geglo het as hy sê: “Sy heiliges”. Daarmee toon hy dat dié wat hulle aan die onreinheid van hierdie wêreld oorgegee het, nie moet verwag om deel te hê aan hierdie erfenis of aan iets wat van die Seun van God is nie.

Wanneer hy egter byvoeg wie geglo het, laat hy sien wat die ware bron en oorsprong van alle heiligheid is, naamlik die geloof.

Op drieërlei wyse toon hy aan dat as ons ’n suiwer en ware geloof het, dit onmoontlik is om nie tegelykertyd geheilig te wees nie. Dit is nou die drie punte wat ons daarby moet opmerk.

Vervreem van die Seun van God⤒🔗

Die eerste is dat ons van die Seun van God vervreem is wanneer ons ons gaan besoedel en ons in ons vuilheid en onreinheid rol. Dan kan ons nie verwag dat sy koms ons tot seën sal wees nie. Ons moet dan gedagtig wees aan wat deur die profeet gesê is: “Verlang nie dat die dag van die Here sal kom nie, want dit sal ons ’n dag wees van verskrikking en vrees, nie van heil en vreugde nie; dit sal wees ’n dag van gruwelikheid en versteuring, ’n dag van duisternis en donkerheid”. In dié tyd was daar baie geveinsdes wat hulle veilig gewaan het met die Naam van God, maar die profeet toon hulle dat dit met hulle verkeerd sal loop.

Op dieselfde wyse sien ons teenswoordig hoe die allerslegste met ’n groot mond en luidkeels hulle laat hoor op hierdie manier: Wat? Dink julle dat ons God nie vrees en dat ons nie ewige goeie Christene wil wees as die ander nie?

Ja – en dan is dit intussen losbandiges, wat vol is van allerlei goddeloosheid en wat eweveel godsdiens daarop nahou as die honde en die swyne. Wanneer hulle ondersoek sou word oor hulle lewe, sou mens sien dat hulle vol verraad en onreg is. Vol wreedheid en bitterheid jeens die naaste. Dat hulle heeltemal hulle oorgegee het om die ander skade te berokken of smaad aan te doen.

Mens sal hulle sien vol verderf; wie hulle die meeste betaal, sal hulle kry; hulle is vir enige prys te koop, sodat hulle nie alleen die geloof verkwansel nie, dog ook hulle eer voor die mense. Hulle is oral tuis om hulle aan die kwaad oor te gee. Kortweg, mens kan hulle sien as persone wat onbekwaam en tot die uiterste toe onverskillig is en intussen laat hulle nie na om hulle daarop te beroem dat hulle vooraanstaandes in die kerk van God is nie. Dat God hulle sal help, lyk vir hulle so vanselfsprekend asof God daartoe verplig is.

Dieselfde wat mens tans sien, was ook die geval in die dae toe die profeet aan sy tydgenote moes sê: Hoe en waarop beroem julle? Op die dag van die Here? Dink julle dat sy koms julle tot seën sal wees? Nee, maar dit sal vir julle niks anders wees as verskrikking en ontsetting nie.

Daarom moet ons by die woorde van Paulus wel dit opmerk dat, indien ons wens dat die koms van ons Here Jesus Christus ons tot ’n seën moet wees sodat Hy aan ons sal verskyn as ons Verlosser en tot ons heil, dan moet ons leer om onsself in heiligheid aan Hom toe te wy. Ons moet vry wees van die verontreiniging van hierdie wêreld en van die vlees.

Daar moet met die Geloof Begin word←⤒🔗

Om daartoe te kom, moet ons oplet dat ons met die geloof moet begin. Die geloof is immers die bron van alle heiligheid soos daaroor gespreek word in Handelinge 15, waar Petrus sê dat God die harte van die mense reinig deur die geloof. Dit word daar gesê om duidelik te maak dat, hoe mooi die mense hulle ook voordoen, hulle tog altyd voor God besmet en verdorwe is, solank Hy hulle nie deur middel van die geloof reinig nie.

Ons is Verander om God te Dien←⤒🔗

Intussen – en dis die derde punt word ons daarop gewys dat wanneer ons die ware geloof deelagtig is, dit nie anders kan wees nie of ons is tegelykertyd ook geheilig, dit wil sê dat ons verander is om God te dien en dat ons Hom toegewy is om Hom te eer.

Hoe gebeur dit? Net so goed as wat ons deur die geloof Jesus Christus omhels, woon Hy in ons soos die hele Skrif sê en insonderheid Paulus daaroor handel. Jesus Christus, sê hy, woon in julle harte deur die geloof.

Nou vra ek: Is dit nie ongerymde en teenstrydige dinge nie, dat Jesus Christus in ons woon en ons ons sou oorgee aan slegtighede en vuilighede? Dink ons dan dat Hy in ’n varkhok wil woon? Ons moet dus aan Hom geheilig wees.

Verder kan Hy by ons nie anders wees nie as met sy Gees. Is dit nie die Gees van heiligheid, van geregtigheid en van reg nie? Sal dit dus geen vreemde vermenging wees nie as mense daarmee spog om geloof te hê, terwyl hulle intussen ’n losbandige en slegte lewe voer en hulle hulle besoedel met al die verontreiniging van die wêreld? Dit is dieselfde of mens sou sê: Ek sal die son vashou dat daar geen lig skyn nie. Dit is asof mens die hele orde van die natuur wil omkeer. Makliker sou die Sondag sonder lig kan raak as wat Jesus Christus sonder geregtigheid sal wees.

Ons moet dus goed daarop let dat ons nie ons toevlug moet neem tot die dekmantel van geveinsdheid om te sê dat ons die evangelie glo nie. Ons moet by ons geloof goed daarvan deurdronge wees dat alleen wanneer ons lewe daaraan beantwoord en ons toon dat ons Jesus Christus aangeneem het, Hy ook deur die genade van sy Gees ons wy en heilig tot gehoorsaamheid aan God sy Vader.

Daaruit blyk dus dat ons ons nie op valse gronde die saak van die geloof toe-eien nie. Daarvoor is dit te heilig. Ons moet baie daarvoor oppas om dit nie te ontheilig nie. As ons glo in Jesus Christus, moet ons met ons dade toon dat ons tot geloof gekom het. Dit is ook seker dat Hy ons dan sy krag sal laat ondervind en ons genade sal gee om geduldig op sy koms te wag.

Hoewel ons in hierdie wêreld om sy Naam ontwil baie onreg moet ly, tog sal ons eindelik beklee word met sy heerlikheid en sy geregtigheid, soos Hy belowe het. Hy sal ons laat ondervind hoe betroubaar sy beloftes is indien ons dit sonder enige twyfel aanvaar.