Israel staan voor die ingang van Kanaän. Eeue tevore het die HERE aan Abram belowe: “Ek gee hierdie land aan jou nageslag” (Génesis 15:18). Tans begin die vervulling van hierdie landbelofte. ’n Wonder: Die HERE kloof die waters van die oorvol Jordaan. Bokant toe rys die water op soos ’n wal. Onderkant toe vloei die waters na die Dooie See af. ’n Bruisende rivier verander in ’n begaanbare pad. Die priesters wat die verbondsark dra, stap voor. Binne-in die Jordaan bly hulle staan. Wanneer die hele volk deurgetrek het, verby die ark, beweeg die priesters met die ark na die oorkant. Hulle voetsole raak vaste grond en kyk, die waters begin weer loop en oorstroom die oewers.

Twee Gedenktekens⤒🔗

Ter herinnering aan God se wonderwerk rig Josua twee gedenktekens op. Die eerste een bou hy in die Jordaan. Dit kon by laagwater gesien word. Hy bou die tweede gedenkteken, dié by Gilgal, van die twaalf klippe wat twaalf manne, een uit elke stam, uit die Jordaan saamgebring het. Wanneer die nageslag vra: Wat beteken hierdie klippe?, moet die vaders die verhaal van die waterwal en die betekenis daarvan aan hulle kinders oordra.

Nadat hulle hul in Kanaän vestig, mag die volk van God nooit vergeet hoe Hy hulle in die land ingebring het nie. Die gedenkteken van die waterwal by Gilgal hou die geskiedenis van die intog in Kanaän lewendig, ook vir ons.

Vervulling←⤒🔗

Die vervulling van die landbelofte geskied volgens Hebreërs 4 stapsgewys. Die eerste vervulling vind by die intog in Kanaän plaas (vergelyk Hebreërs 4:8). Daarna bly daar in hierdie wêreld altyd ’n sabbatsrus vir die volk van God oor (Hebreërs 4:9). Die landbelofte word eers by die beërwing van die nuwe aarde finaal vervul.

Daar word die rus in volkomenheid geskenk. Dan sal die tabernakel (en die ark) van God by die mense wees. Dood, droefheid, geween en moeite sal daar nie meer wees nie, want die eerste dinge het verbygegaan (Openbaring 21:3, 4).

Die gedenkteken by Gilgal werp lig op die verlede en van daaruit op die hede en die toekoms vir elkeen wat die taal van die klippe in geloof verstaan. In die geskiedenis van die deurtog deur die Jordaan neem die ark van die verbond ’n sentrale plek in. Daarmee verduidelik die HERE drie dinge.

Troonsetel←↰⤒🔗

Die ark is eerstens sy troonsetel. God troon op die gerubs (2 Koning 19:15; 1 Kronieke 13:6; Psalm 80:2; Psalm 99:1; Jesaja 37:16; Eségiël 1:4-28). Die Koning van Israel betoon by die ingang in die beloofde land sy sterkte. Hy wend niks minder nie as sy skeppingskrag aan. Op die derde skeppingsdag het Hy die lande en die seë geskei (Génesis 1:9). Dieselfde krag word openbaar as Hy die waters van die Rooi See (Eksodus 14) en van die Jordaan kloof, sodat sy volk op droë grond kan deurtrek.

Wie sal onse God, wat sy skeppingskrag tot verlossing van sy volk aanwend, nie prys nie? Moses – en alle gelowiges – sing ’n loflied: o HERE, wie is soos U onder die gode? Wie is soos U wat wonders doen? U het deur u guns u volk gelei. U het hulle deur u krag na u heilige woning gevoer. Die volke het dit gehoor. Hulle het gesidder. Al die inwoners van Kanaän het gebewe. Deur die grootheid van u arm was hulle stom soos ’n klip, terwyl die volk deurtrek wat U verwerf het. Die HERE sal vir ewig regeer (Eksodus 15:11-18; vergelyk Openbaring 15:3, 4).

Die stryd teen die Kanaäniete is by die deurtog deur die Jordaan eintlik al besleg. God die HERE het hulle verskrik. Die gedenkteken by Gilgal leer: Nie deur mensekrag nie, maar deur die HERE se sterkte is die gelowiges meer as oorwinnaars (Romeine 8:37) en beërwe hulle die beloofde land.

Versoening←↰⤒🔗

Die ark, troonsetel van die HERE, verkondig tweedens die evangelie van versoening. Die bloed wat die hoëpriester jaarliks op die versoendeksel sprinkel, wys skaduagtig op die soenbloed van Jesus Christus (Levitikus 16:6, 14-16, 33-34).

Die volk wat by die verbondsark verbytrek, mag nie sonder versoening die beloofde land ingaan nie. Hulle verkry die erfenis sonder enige verdienste. By die ingang verkondig die ark: Toegang uitsluitend op grond van die bloed van die komende Christus, uit genade alleen.

Dankbaarheid←↰⤒🔗

Derdens lê in die ark die twee tafels van die verbond, die wet as rigsnoer van die dankbaarheid. Dit wil sê: Sonder dankbaarheid, sonder lewensvernuwing, is daar geen toegang tot Kanaän nie. Wie deel het aan Christus se bloed, het ook deel aan sy Gees wat ’n nuwe lewe, ’n lewe uit die Woord van God, in ons werk. Die bevel van Josua aan die volk: Heilig julle (Josua 3:5), geld vandag nog.

Jaag die vrede na met almal en die heiligmaking, waarsonder niemand die Here sal sien nie (Hebreërs 12:14). Salig is die wat sy gebooie doen, sodat hulle reg kan hê op die boom van die lewe en ingaan deur die poorte in die Nuwe Jerusalem. Maar buite is die honde en die towenaars en die hoereerders en die moordenaars en die afgodedienaars en elkeen wat leuens liefhet en doen (Openbaring 22:14-15).

Praktyk←⤒🔗

Die gedenkteken van die waterwal by Gilgal leer die volk van God:

• Nie deur eie krag nie, maar deur God se sterkte sal ons oorwin – vertrou op Hom.

• Nie uit verdienste nie, maar alleen uit genade, sal ons die nuwe aarde beërwe – glo in die Here Jesus.

Alleen in die weg van die gelowige onderwerping aan die HERE se verordeninge, mag ons die Nuwe Jerusalem binnegaan – bied geen weerstand teen die Heilige Gees wat die lewe vernuwe nie.