In Nederland het die bekende en berugte (sinodaal) gereformeerde teoloog, prof H M Kuitert, onlangs weer 'n opspraakwek­kende boek, Jesus, de nalatenschap van het Christendom, die lig laat sien as deel van sy deurlopende pogings om die Chris­telike geloof te ondermyn en die Bybel te reduseer tot 'n mensgemaakte boek vol stories. Oor internet het ds. A Bogaards 'n paar leersame opmerkings daaroor ge­maak en wel as volg:

Die boek van Kuitert het ek nog nie ge­lees nie. Wel wil ek graag 'n antwoord gee op die vraag of die Bybel self aanduidings gee dat Christus waarlik God is:

Reeds van die begin af het die menings oor Jesus uiteengeloop. Op Jesus se vraag "Wie sê die mense dat Ek, die Seun van die mens is?" was daar sommige wat gesê het dat Hy een van die profete of miskien Johannes die Doper is (Matthéüs.16:13-14). 'n Ge­wone mens dus. Daarteenoor staan die be­lydenis van Petrus (vs.16): "U is die Chris­tus, die Seun van die lewende God".

Met sy belydenis gaan Petrus in teen die heersende opinie. Jesus is vir hom veel meer as net 'n gewone mens. Hy is die Seun van God. Wat Jesus Petrus dan ant­woord (vs.17-18), is van besondere belang:

Eerstens spreek Hy Petrus salig. Dus: hier het ons 'n belydenis wat alles met ons salig­heid te make het.

Tweedens sê Jesus ook wat die herkoms daarvan is: "…vlees en bloed het dit nie aan jou geopenbaar nie, maar my Vader wat in die hemele is…". Dus: die belyde­nis van Jesus se Godheid kom nie uit onsself op nie, maar die Vader moet dit aan ons openbaar en ons oë daarvoor open.

Derdens verklaar Jesus: "…op hierdie rots sal Ek my gemeente bou…". Die rots is die belydenis van Petrus. Dit is die fonda­ment van die kerk. Daarop staan die kerk vas. Wie daaraan torring, ruk die fonda­ment onder die kerk uit en ontneem hom­self die enigste vastigheid wat hy het as kerkmens. Dit is nie vreemd dat die Satan aan hierdie belydenis sal probeer torring nie: dit is slegs omdat die kerk daarop staan dat die poorte van die doderyk dit nie sal oorweldig nie.

Deur die eeue heen het die kerk verskil­lende bewyse uit die Woord aangevoer om aan te toon dat Jesus waarlik God is:

• Hy het Goddelike Name. In Johannes 1:1 word die Woord (dit is Jesus) uit­druklik God genoem. Jesaja (9:5) ver­klaar dat die Kind wat gebore sal word, Sterke God genoem sal word. Verder is Hebreërs 1:8 nog van belang, waar van die Seun gesê word: "U troon, o God, is tot in alle ewigheid…". Tho­mas sê vir Hom "My Here en my God" (Johannes 20:28).

• Hy doen Goddelike werke: die skep­pingswerk word aan Hom toegeskryf (Johannes 1:2); ek dink verder aan al sy won­derwerke, wat 'n mens tog nie kan doen nie.

• Hy het goddelike eienskappe: Hy is al­omteenwoordig (Matthéüs 28:20 "…Ek is met julle tot aan die voleinding van die wê­reld".

• Jesus ontvang Goddelike eer: ons moet in sy Naam gedoop word (Matthéüs 28:19), in Hom glo (Johannes 14:1) en in aanbid­ding voor Hom neerbuig (Filippense 2:10). Dit is alles eerbewyse wat alleen God toekom en waaruit ons kan aflei dat die Seun self God is.

Die mikpunt of doel van Johannes se e­vangelie is om ons te help om te bly glo dat Jesus die Christus is, die Seun van God (Nog baie ander tekens het Jesus voor sy dissipels gedoen wat in hierdie boek nie beskrywe is nie; maar hierdie is beskrywe, dat julle kan glo dat Jesus die Christus is, die Seun van God; en dat julle deur te glo die lewe kan hê in sy Naam. Johannes 20:30, 31). Om dit te bewys, vertel Johannes van Jesus se tekens. So belangrik is dit dat ons dit sal glo dat Johannes verklaar dat hierdie geloof "lewe" (ewige lewe) beteken. Wie daarenteen nie glo in die Naam van die eniggebore Seun van God nie, is reeds veroordeel (Johannes 3:18). Die suiwer belydenis is 'n saak van lewe of dood, salig of rampsalig.

Jesus eis van ons 'n antwoord: "Maar jul­le, wie sê julle is Ek…?" (Matthéüs.16:15). Die "julle" word herhaal om te benadruk: hier is 'n saak waarin ons nie neutraal kan bly nie. Christus eis van sy kerk 'n antwoord.