Die uitverkorenes word onverdiend op grond van God se barmhartigheid geroep, en nie op grond van hul goeie werke, geloof of die sogenaamde ‘saad van die uitverkiesing’ nie. Die saligheid, die lewe, onsterflikheid en uitverkiesing moet in Christus alleen gesoek word. Hy self het meermale gesê dat geen uitverkorene verlore sal gaan nie. Hul name is immers in die boek van die lewe opgeskryf. Daarom sal hul volhard ten spyte van aanslae en vertwyfeling.

Die sedewet met sy beloftes en dreigemente leer ons wat die ware diens aan God behels en wys ons ons sondigheid aan. Daardeur leer ons volmaakte geregtigheid. Die wet van God reël nie net die uitwendige lewe nie, maar lê beslag op die héle lewe. Christus, as die beste Uitlegger van die wet, het die Fariseërs se verdraaide vertolking daarvan weerlê.

God word duideliker in die Skrif as in die skepping openbaar. Die skrif verkondig vir ons hoe God, as maker van hemel en aarde, sy skepping regeer en dui ons die eienskappe van God aan, met name sy barmhartigheid, oordeel en geregtigheid.