In die leer van die Skrif oor die laaste dinge word meer oor die oordeelsdag as oor enigiets anders gesê. Ons kyk kortliks na dié getuienis.

Eerstens leer die Skrif dat daar net één oordeel sal wees. Die oordeel van die skape en die bokke (Matt. 25:31-46), van die groot wit troon (Openb. 20:11-15) en ander oordele wat die Skrif noem, is nie verskillende oordele wat op verskillende tye in die geskiedenis plaasvind nie, maar die een en dieselfde finale, openbare oordeel.

Daar is ewenwel ʼn bepaalde oordeel wat deur ons lewe en by ons dood plaasvind, maar hier praat ons van die een openbare oordeel oor elke mens, engel en duiwel. Daar is net een so ʼn oordeel en nie baie, soos sommige leer nie (die aantekeninge van die Scofield Study Bible sê daar is sewe).

Dit is nie ons voorneme om die standpunte van die dispensasionaliste en die pre-millennialisme oor veelvuldige oordele in besonderhede te weerlê nie. Ons gee net een voorbeeld van die gebrekkige argumente wat ter ondersteuning van so ʼn leer aangevoer word.

Dit word gesê dat die oordeel van Matthéüs 25:31-46 die einde van die wêreld met duisend jaar voorafgaan en ʼn oordeel is oor die dan bestaande nasies teenoor Israel. Hierdie volke, so word gesê, word dan geoordeel net oor hulle optrede teen Israel in die tyd wat hierdie oordeel voorafgaan.

Die Skrif praat egter nie in Matthéüs 25 van dan bestaande nasies nie, maar van alle nasies (vs. 32), en maak dit ook duidelik dat die oordeel nie oor nasies is nie, maar, net soos die oordeel in Openbaring 20, oor elke individu volgens sy werke. Net soos ander Skrifgedeeltes wat oor eindoordeel praat, praat Matthéüs 25:46 van die ewige straf en die ewige lewe.

Hierdie oordeel volg op die koms van die Seun van die mens in heerlikheid, wat ook in Matthéüs 24:30, 31 beskryf word, met die geklank van ʼn basuin. Dié basuin is die laaste basuin wat in 1 Korinthiërs 15:51, 52, 1 Thessalonicense 4:14-17 en Openbaring 11:15-18 genoem word. Volgens Matthéüs 24:29, 30 word hierdie koms van Christus op die wolke van die hemel aangekondig met verduistering van die son en die maan en is sigbaar vir elke oog — dit is die finale verskyning van Christus aan die einde van die eeue (2 Pet. 3:10-17; Openb. 1:7; Openb. 6:12-17).

Die duidelikste bewys vir ʼn enkele finale oordeel is ewenwel die leer van die Skrif dat almal geoordeel sal word wanneer Christus weer kom, nie sommige nou en ander later nie (Joh. 5:28) en dat daar een oordeel is, en nie oordele nie (Matt. 5:21, 22; Matt. 12: 41, 42).

Is dit belangrik om dit te glo? Ons glo dit is omdat dit nou verbonde is met ons siening van Israel, die opstanding en die koms van Christus én omdat dit dié oordeel is, en die oordeel alleen, waarop ons, in gehoorsaamheid aan2 Petrus 3:10-18, ons moet voorberei.