Dit klink asof die Here in leedvermaak lag oor die ellende van die mens. So soos 'n klompie kinders wat mekaar uittart.

Hulle steek vir mekaar tong uit en se: "W-ê-ê ek het jou mos gesê!".

Of: "boontjie kry sy loontjie . . . boontjie kry sy loontjie . . . wê … wê … wê ! ! ".

Is dit wat die Here ook doen?

Lag Hy in sy mou oor die ellende wat oor die mens kom?

Lag Hy in blydskap en genoegdoening omdat die goddelose gekry het wat hulle verdien?

God het die onkundiges, grootpraters en swape (Spreuke 1:22) baie gewaarsku. Sonder ophou het Hy dit gedoen. Geduldig. Lankmoedig. Herhaaldelik is aan hulle gewys dat hulle op die verkeerde pad is. Hulle sondes is duidelik aan hulle gestel en hulle is tot bekering opgeroep (vs. 23). Maar hulle wou nie hulleself bekeer nie (vs. 23-24). Hulle vermy die Here (vs. 25). Hulle hou hulle doof (vs. 26). Hulle wil hulle nie laat teregwys nie (vs. 26). Daarom sal sy oordele nou oor hulle kom.

"Daarom", sê die Here, "sal ek lag". Op mensvormige wyse word hier van God gepraat (ook Psalm 2:4; Psalm 37:13; Psalm 59:9), 'n Menslike emosie word aan God toegeskryf. 'n Menslike opwelling word by God gesuggereer. Die lag van die almagtige God oor sy magtelose vyande. Hierin lê die aanduiding hoe nietig die mens voor God is. God sien rustig vanuit die hemel neer (Jesaja 18:4) op wat hulle doen.

Calvyn sê

• die 1e rede waarom God hier lag is dat die mens kan weet dat God nie ekstra mag nodig het nie, om die mense wat goddeloos lewe, te bedwing nie asof dit vir hom uiters moeilik is nie. Hy kan hulle lag-lag hanteer.
• Die 2e rede volgens Calvyn is dat God mense toelaat om in hulle sonde voort te gaan. Hy laat hulle aangaan en aangaan. Maar God talm nie, asof Hy elders besig was, of nie kan optree nie.

Opsetlik stel Hy die oordeel uit tot die geskikte moment.

Hy wag vir die geleentheid om die volhardende sondaars se ongeregtigheid deur spot ten toon te stel.

God laat 'n lang tyd van prediking, vermaning, teregwysing, onderrig, lering, oproep tot bekering verbygaan.

Genoeg tyd
Bekeringstyd.

Dan laat die Here die gevolge van die mens se hardnekkige sondes op hom neerkom. Dat God daaroor lag is die uitdrukking van sekerheid en oorheersing. God beheers alles, ook die oordeel oor die sonde.

Hy lag oor hulle verderf, nie uit leedvermaak, nie maar omdat hulle gelag het oor sy raad aan hulle.

Dit is die heilige spot waarmee die Here neersien op die ydele waan van die mens.

Dit is die verskriklike oordeel as die heilige en almagtige God sy vyande uitlag en bespot.