Dit lyk amper asof elke keer wanneer ek ʼn leraar van ʼn ander kerk ontmoet, hy my die gewone, ongevraagde, kerklike vraag van die een-en-twintigste eeu vra: “Hoe groot is jou kerk?” Die meeste leraars is gewoonlik dronkgeslaan as ek antwoord: “Ek weet nie.” Dit is net wanneer hy aandring op ʼn antwoord dat ek hom sal voorsien van die aantal gesinne in ons gemeente. Maar as ek in ʼn goeie bui is, sal ek eenvoudig verduidelik dat ons kerk bestaan uit mense van elke kleur en taal en so groot is as die wêreldwye kerk van Christus. Ek hoop dat ek op ʼn klein manier ander leraars mag help om ʼn beter perspektief  te verkry oor die grootte, groei, en welstand van die kerk, lokaal en globaal.

Die afgelope week het ek die geleentheid gehad om te help by ʼn Sondagse erediens by die Sint Andrews Kerk in Mzuzu, Malawi, in die suidelike deel van Afrika. Aan die begin van die diens was daar bykans 200 mense, maar voordat die twee-uur diens afgesluit is, was daar meer as 2000 Malawiese aanbidders in die lokaal. Baie het myle vêr in die digte oggendmis geloop, geklee in hul beste klere en met hul verslete Bybels in die hand – as hulle gelukkig genoeg was om ʼn Bybel te besit. Ek kon nie anders as om gedurende die hele diens te glimlag nie, behalwe die tydjie toe ek tot trane gebring is toe hulle die klassieke gesang, “ Genade onbeskryflik groot” (“Amazing Grace”), van die voormalige slawehandelaar John Newton gesing het.

Toe die gemeente die deel sing van “...verlore seun, ʼn wegloopkind, weer in die vaderhuis!” was dit die oomblik wat ek onthou het dat ons soewereine God reeds die hele saak van kerkgroei afgehandel het. God sal almal wat verlore is, opsoek en verlos met behulp van die middele wat hy in Sy geïnspireerde Woord aangewys het. Hy is die soewereine Here van die hele skepping, en Hy hoef sekerlik nie te steun op slim-ontwerpte kultiese taktieke of allerlei tegnieke om dié te wen wat blind is vir Sy Evangelie nie. Om die waarheid te sê, wanneer sulke sorgvuldig-versinde taktieke gebruik word, word die blindes gewoonlik deur blindes gelei wat hulle nie tot die God van die Bybel sal lei nie, maar tot die god van ʼn romantiese biografie waar die god enigiets sal doen om die goedgesindheid te wen van dié wat hy hulpeloos verlore laat gaan. Mag dit nooit so wees nie. Mag God eerder voortgaan om deur Sy volk die duidelike, onvervalste prediking van Sy Woord te gebruik om die verlorenes op te soek en te verlos, sodat hulle Sy heerlikheid kan sien en vir altyd coram Deo (in die teenwoordigheid van God) voor sy aangesig kan lewe.