Lees asseblief eers die twee gelykenisse in Lukas 15:1-10 aandagtig.

Besoek⤒🔗

In die boek “Die besoek” van Adrian Plass vertel ’n predikant oor ’n onverwagse besoek van die Stigter van sy kerk. Die predikant het gedink dit gaan goed met sy kerk: hulle was ’n respektabele gemeente.

Maar die koms van Jesus was ’n skok. Eerstens kom Hy ongemerk binne en gaan sit op die agterste ry. Hy bevry mense deur net ’n paar woorde te spreek. Vervolgens vat hy die lidmate saam na buite na ’n kroeg toe. Die predikant voel onbelangrik en bly alleen in die kerk agter. Maar dan bekeer hy hom en kom nederig na Jesus toe.

Wat sou die Here van die kerk oor ons dink? Waar sou Hy opdaag? Vir wie sou Hy gaan soek? Wanneer ons dink ons gedrag is onbesproke en ons doen nogal moeite vir Jesus, dan verwag ons ’n kloppie op die skouer. Jesus sal tog seker nie ons kerk verbygaan nie! Hy kom besoek die meelewende lidmate en hulle sal in die kollig geplaas word. Maar Hy sal tog nie aandag gee aan mense wat niks vir Hom gedoen het nie?

Onwerklik?←⤒🔗

Dalk klink so ’n situasie onwerklik. Jy weet mos dat Jesus se terugkoms in ’n oomblik sal gebeur, die hele wêreld sal Hom sien, en die oordeel en die ewige lewe sal dadelik aanbreek.

Maar so-iets het werklik gebeur toe Jesus op aarde geleef het. Dis hoekom Jesus drie gelykenisse uitspreek: van die afgedwaalde skaap, die verlore penning, en die verlore seun.

Lees maar vers 1 van Lukas 15: die Joodse leiers het ’n groot probleem gehad en kwaad geword vir Jesus: “Wat? ’n Gerespekteerde rabbi wat nie kop in een mus met die leiers van die volk is nie, maar die geselskap van sondaars opsoek?!”

Die Fariseërs het addisionele reëls gemaak om te voorkom dat hulle selfs per ongeluk die wet van God sou oortree. Hulle het enigiemand wat as sondaar bekend gestaan het, op ’n afstand gehou. Wanneer ’n mens vir tollenaars en prostitute kuier, vra jy vir moeilikheid. Hoe kan jy nié sondig wanneer jy in hulle huis is nie?

Die werkwoord wys dat hulle aangehou het om Hom daaroor aan te vat. Dit was Jesus se gewoonte om sondaars op te soek. In hierdie gelykenisse verweer Hy Hom. Soos gebruiklik, is dit stories wat midde-in die lewe van die mense staan. Maar daar is altyd ’n verrassende, skokkende klimaks.

Mense kon hul gou met die emosies van die verhaal identifiseer. Skape is kosbaar. Ook wanneer jy net een van jou honderd skape verloor het, gaan soek jy dit. Ons almal het seker al ’n waardevolle ding verloor: een van jou pragtigste oorbelletjies, ’n deel van ’n halssnoer, of dalk R100. Wanneer jy weet dit behoort nog in die huis te wees, keer jy alles om: jy kyk onder die kussings van die bank, gaan deur al jou tydskrifte, jy vee die vloer en kyk noukeurig in die stof totdat jy dit gevind het.

Na die herkenning wag daar vir ons ’n verrassing. Jy sal natuurlik bly wees dat jy jou R100 of oorbelletjie gevind het, maar gaan jy dan ’n groot partytjie organiseer of mense vir ’n braai nooi? Dit sal gou meer as R100 kos… Die reaksie is oordrewe!

Vreugde←⤒🔗

Dis nou juis die punt van die gelykenis. Jesus is die Eienaar van die skape. Hy soek dié wat verlore is en is geweldig bly wanneer Hy hulle vind: wanneer sondaars hulle bekeer. Dis hoekom Hy aan die kruis gesterf het. En Hy roep ons op om in die vreugde te deel.

God was alreeds gedurende die hele Ou Testament besig om sondaars te soek. Die straf op die verbondsbreuk was onvermydelik. Maar die profete wat die straf aangekondig het, het terselfdertyd baie mooi dinge gesê oor God se liefde vir sondaars, en in pragtige beelde ’n toekoms beskryf waarin God sy volk weer sou aanneem. Na die donkerte van die oordeel kom die uitbundigheid van die redding.

Dit het met Jesus se koms aangebreek! Jesus bring hoop vir sondaars. Wanneer ek na Hom luister, kan ek nie ontken dat ek ’n sondaar is nie. Die Bergrede wys dat God my hele hart soek en dat ek nie die wet kan hou nie. Moord en egbreuk begin in my hart.

Jesus kondig aan dat die koninkryk nader gekom het. Die enigste manier waarop sondaars deel daarvan kan word, is wanneer hulle hul sondes bely en hulle bekeer. Glo in My!

Die mense wat as sondaars bekend staan, is deur die Fariseërs prysgegee. Daar is geen redding vir hulle nie, omdat hulle nooit die wet kan en wil gehoorsaam nie.

Jesus soek hulle, maar nie net omdat hulle verwerp is nie. Hy sien dat hulle na Hom toe kom met ’n gebroke hart. Hulle besef dat hulle verlore is en soek hul redding net by Christus.

Jesus het groot vreugde oor sondaars wat hulle bekeer. Hy keer Hom teen dié wat hoogmoedig is en Hy aanvaar dié wat nederig is. Wanneer Hy saam met hulle eet, beteken dit dat Hy hulle volledig aanvaar en hulle in sy geselskap opneem.

Regverdiges?←⤒🔗

Dan volg nóg ’n verrassing. Die vreugde van God word baie in hierdie kort gelykenisse genoem. Jesus sê dit met nadruk:

Ek sê vir julle dat daar net so blydskap sal wees in die hemel oor een sondaar wat hom bekeer, meer as oor nege-en-negentig regverdiges wat die bekering nie nodig het nie.

Wie is die regverdiges? Is dit die Fariseërs wat dink hulle is regverdig? Dit is onmoontlik. Jesus maak ’n vergelyking, en sê daar is meer vreugde in die hemel oor sondaars as oor regverdiges. Maar in die hemel is daar glad nie vreugde oor trotse Fariseërs nie! Die woord ‘regverdige’ kry sy betekenis in die konteks van die boek van Lukas en die hele Bybel.

Ons lees oor Sagaria en Elisabet, en oor Simon wat regverdig was en die Redder verwag het (Lukas 1). Dit is hoe God in die Ou Testament oor gelowiges gepraat het: mense wat tot sy verbond behoort, wat God vertrou, en sy belofte van die Verlosser geglo het. Hulle verwag hul redding nie van hulself en hul goeie dade nie, maar van die Redder wat hulle verwag het.

Hulle het offers vir hul sondes gebring (soos Dawid en Job) en geglo dat die Messias sou kom om dié offers te vervul. Hulle het nie ’n goddelose lewe geleef nie, maar het met God gewandel en hulle daagliks van hul sondes bekeer. Hulle was regverdig deur hulle geloof.

Ons weet dat God vreugde oor daardie gelowiges gehad het. Maar nou sê Jesus dat God Hom meer verheug oor mense wat hulle bekeer van ’n goddelose lewe.

So oortuig Jesus ons van God se liefde: Hy laat sondaars nie in hul sonde nie, maar soek hulle en neem hulle met vreugde aan.

Bemoedigend!←⤒🔗

Genade is ’n geweldige bemoediging vir almal wat in sondes vasgevang is. Daar is steeds hoop vir jou wanneer jy ’n gemors van jou lewe gemaak het. Dis nie nodig dat jy eers jouself verbeter voordat jy na Jesus toe mag kom nie. Hy soek jou in jou verlore situasie. Hy is vol liefde om jou sondes weg te was en magtig om jou uit die sonde weg te trek.

Dalk is jy teleurgesteld in kerkmense omdat hulle jou gelos het toe jy ’n sonde begaan. Jy het dalk die gevoel gekry dat die kerk net vir mense is wat sonder sonde is.

Hierdie gelykenisse is veral teen dié wat goed van hulself dink. Ons moet almal in ons eie hart kyk. Deel ek God se vreugde oor sondaars? Of vind ek dit oordrewe?

God se vreugde oor die bekering van sondaars is oorweldigend en grensloos. Ons dink dikwels nie eers in dié terme oor God nie. Net soos die vreugde in hierdie gelykenisse vir ons oordrewe voel, net so is dit vir ons moeilik om die diepte van sy genade regtig te sien en te aanvaar dat God bly is oor sondaars. God vergeef ons sondes en behandel ons “asof ons nooit enige sonde gedoen het nie” – maar behandel ons mekaar in die gemeente en ons gesinne net so? Is daar in die praktyk nie ’n indeling in groepe nie? Meelewende en randlidmate, mense wat bekend staan daarvoor dat hulle baie vir die kerk doen, en dié wat jy nooit sien nie…

Wanneer jy noukeurig leef en vir jare die Here gedien het, sou die Here daarmee nie bly wees nie? Dit voel oneerlik dat Hy dié wat oppervlakkig lewe en hul eie behoeftes bevredig het, sommer verwelkom en bly is oor hulle.

Maar dan het jy die genade uit die oog verloor. Niemand kan die koninkryk van God ingaan deur sy eie track record nie. Wat jy ook al vir die Here doen, dit is sy genadewerk in jou hart, nie ’n terugbetaling waarmee jy tog die toegang kan verdien nie.

Wie hoogmoedig neerkyk op sondaars, is in die ban van die ergste sonde: hoogmoed – en staan self buite die koninkryk.

Vandag gebruik Jesus sy kerk om sondaars te soek. Wanneer die kerk ’n groep geword het van selfvoldane mense wat nooit fouteer nie, het daar iets verskrikliks verkeerd geloop.

Net wanneer ons self sien hoe sondig en verlore ons is, begin ons die liefde van Jesus raaksien en hou ons op om neer te kyk op dié wat in ons oë ‘sondaars’ is. Maak oop jou oë vir die liefde van Christus en jy sal ook sondaars gaan soek, omdat jy net soos Christus bly is wanneer ander sondaars Jesus vind.