Vroeër jare sou mens nie kon droom oor 'n predikante-vakbond nie. Vandag word kerkrade deur predikante hof toe gesleep. Wat die nuwe stimulus teweeg gebring het, is natuurlik die menseregte-handves en -kultuur. Dit is nie so maklik as om met 'n sooibrand-gesiggie te sê dat kerke nie vakbonde mag hê nie. Daar is veel dieper sake op die spel as net 'n nuwe modegier om hoflik met die kerk om te gaan.

Die wortel van hierdie kwessie is 'n gesagskwessie. Maar voordat dit verder beredeneer word, moet daar eers 'n toekomstige moontlikheid geskets word hoe dit  gereformeerde kerke byvoorbeeld kan beïnvloed. Gereformeerde kerke laat byvoorbeeld nie 'die vrou in die amp' toe nie. Dit gaan ons hier nie oor die saak self nie, dit is slegs ‘n voorbeeld waarvan daar nog baie kan wees.

Om nou byvoorbeeld die vrou 'uit die amp' te hou is egter volgens die menseregte-kultuur diskriminasie. Daar word 'n beroep gedoen op die gesag van die grondwet as geskrif om die diskriminasie uit te snuffel en reg te stel. Die verskil in gesagsgronde is baie duidelik. Wat gebeur as 'n sekere optrede geregverdig word op grond van die Skrif, wat teenstrydig is met die menseregte-grondwet?

Mensereg Versus God se Reg⤒🔗

Naïewe oplossinkies soos die radikale skeiding van kerk en staat (soos in Amerika) gaan nie in Suid-Afrika werk nie. Om te sê: die staat het sy papiere en die kerk het sy papiere en altwee moet mekaar ruimte gun, gaan vir niemand 'n blywende oplossing bring nie. Dit gaan uiteindelik oor die vraag: Wie se 'papiere' weeg die swaarste? Wie het die laaste sê? Hierdie nuwe toutrek-fase tussen kerk en staat is al redelik oud. Dit word die investituur-stryd genoem en het al begin by die Roomse pouse en keisers wat stry oor wie die finale sê het.

Wat die huidige fase nuut maak, is dat – waar die Roomse pouse en keisers gestry het oor wie die stadhouer van Christus op aarde is – die hedendaagse menseregte-kultuur nie noodwendig 'n beroep op die Bybel wil doen om bulle standpunte te regverdig nie. Daar is diegene in die kerk wat swakkerige eksegese opdis om die punt te probeer maak dat God eintlik 'n menseregte-voorstander is, maar die feit van die saak is dat menseregte nie die Bybel nodig het om die mens se reg af te kleim nie. Uiteindelik is hier twee onversoenbare strome: God se reg teen die mens se self gedefinieerde reg.

Eintlike Probleem←⤒🔗

Maar om terug te keer tot ons eintlike probleem. Ronduit gesê: Wat gaan die gereformeerde kerke doen as ons ('n kerkraad/sinode; maak nie saak nie) hof toe geneem word omdat daar volgens die grondwet teen vroue gediskrimineer word. Rook en blaas en opskop van stof gaan nie help nie. Daar is diegene (voorstanders van 'die vrou in die amp') wat moontlik heimlik hoop of dalk beplan dat so iets moet gebeur. Mense wat sê dat die kerk deur die wêreldlike swaard maar 'n bietjie gedwing kan word om die 'regte' ding te doen. Mense wat hulle sal verheug as die kerke gedwing word om, ten spyte van 'n Skrifgefundeerde sinodebesluite, die hek oop te gooi.

Wat sal die advokate vir die verdediging in so 'n geval sê? Sal die hof luister na die Skrif, na God se Woord? Die hof in Suid-Afrika luister na sy eie woord, sy eie stem, sy eie papier. Daardie papier sê dat geen mens op grond van geslag uit 'n posisie gehou mag word. Dit kos geen profeet om te sien dat die hof geen ander uitspraak sal kan lewer as om die kerke skuldig te bevind aan diskriminasie en opdrag gee om dit reg te stel nie.

Gesagskwessie←⤒🔗

Dit is by hierdie opdrag waar puntjie by paaltjie kom. Wat gaan gereformeerde kerke doen as die staat se nege hoofregters hulle beveel om op grond van die grondwet van die land 'die vrou in die amp' te aanvaar in weerwil van wat die kerk glo die Skrif sê? Dit gaan nie net oor 'die vrou in die amp' nie. Dit is 'n gesagskwessie. Wie het die finale sê?

Hierdie gesagsvraagstuk het by Jesus Christus se verhoor ook opgeduik. Die regter Pontius Pilatus sê aan Hom: 'Weet U nie dat ek mag het om U te kruisig en mag het om U los te laat nie?' Waarteen Jesus antwoord: 'U sou geen mag teen My hê as dit u nie van bo gegee was nie' (Joh. 19:10-11).

Goddelike Gesag en Menslike Mag←⤒🔗

Die menseregters het die mag om die kerk daartoe te beveel, en hulle gaan dit heel waarskynlik doen. Hulle het die 'swaard'. Maar dit beteken nie dat hulle die gesag besit om so iets te durf doen nie. Jesus Christus se laaste woorde voor sy hemelvaart is ons padkaart in hierdie saak. Daar stel Christus – nie die kerk nie – die gesagsvraagstuk. 'Aan My is gegee alle mag in die hemel en op die aarde' (Matt 28:18).

Jesus Christus is die Hoof van die kerk – en van die wêreld. Daarvan wil die menseregters nie hoor nie. Hulle snou ons toe: 'Hou julle Christus vir julle self. Vir 'n plekkie in julle kerkie. Ons het geen behoefte aan hom nie. Hoe kan julle glo in 'n god wat julle beveel om te diskrimineer?! Kruisig hom eerder weer. Kom oor na ons standpunt. Is dit nie veel makliker om die reg tot alles in jouself te hê nie?! Mens, kom tog reg! Mens, kry reg! Los jou Christus se gesag. Jy wil tog nie vir die hele mensdom sê dat hulle voor jou god moet buig nie?! Waar kry jy dié reg?'

Ja, inderdaad, kerkvolk van God: Waar kry julle die reg? Die regverdigheid voor God en mens? Kry ons dit nie juis by die Gekruisigde nie (Heidelbergse Kategismus, vraag 60), wat so 'n steen des aanstoots vir die godjies van menseregte is nie?

Ware Kleure←⤒🔗

Die ware kleure van die kerk se belydenis oor wie die gesag het, in kerk en wêreld, gaan na vore kom in die hofsaal waar die saak van 'vroulike proponent so-en-so' versus 'die Gereformeerde Kerke in Suid-Afrika' aangehoor gaan word. Alle mag, in die hofsaal en in die kerksaal, is aan Jesus Christus gegee. As Hy beveel, moet daar gehoorsaam word. Gaan die kerke die krag hê om aan die regters te sê dat hulle hul god genaamd 'Die Mens' die rug moet toekeer? Gaan ons bereid wees tot daardie lydensweg? Gaan ons sê: Dit is nie geoorloof om aan u meer gehoorsaam te wees as aan God nie? Of gaan ons buig?

Om die kerk hof toe te sleep gaan die hele kerkorde in 'n krisis dompel. Daar is moontlik paaiers wat die hand van die keiser gaan soen en nie die Seun, Jesus Christus, in onderworpenheid gaan kus nie (Ps 2:12). Mag God ons bewaar om as 'n eenheid te ly en te getuig. Die saak van gesag is gestel. En die belofte staan: 'Maar wanneer hulle jul oorlewer, moenie julle kwel oor hoe of wat julle sal spreek nie, want dit sal julle in daardie uur gegee word wat julle moet spreek; want dit is nie julle wat spreek nie, maar die Gees van julle Vader wat in julle spreek' (Matt 10:19-20).