Institusie van die Christelike Godsdiens (1559) - Boek 1 Hoofstuk 12 God word van die afgode onderskei sodat Hy alleen ten volle gedien kan word

God is volmaakte eer verskuldig. Hy word van sy heerlikheid beroof wanneer Hy saam met vreemde gode aanbid word (bygeloof). Ware godsdiens darenteen verbind ons aan die enige almagtige God. Ons moet Hom dien (douleia) én vereer (latreia).

Institusie van die Christelike Godsdiens (1559) - Boek 1 Hoofstuk 11 Dit is nie geoorloof om aan God ‘n sigbare gedaante te gee nie en oor die algemeen wyk almal wat vir hulleself afgode oprig, van die ware God af

Enige afbeelding van God onteer sy majesteit en word deur Hom verbied. Hoewel God hom self wel partykeer openbaar (bv. in wolke, rook en vlamme, in menslike gestalte of as ‘n duif), gee dit nie die mens die reg om ‘n beeld van God te maak nie. Énige gelykenis van Hom deur énige kunstenaar, word in die Skrif verbied.

Institusie van die Christelike Godsdiens (1559) - Boek 1 Hoofstuk 5 Die kennis van God blyk uit die skepping van die wêreld en die voortgesette regering daarvan

Die natuur is deur God geskep en is nie self skepper nie. Deurdat God hom duidelik in die skepping openbaar, kan die mens hom glad nie verontskuldig op grond van onkunde nie – hy word gedwing om Hom daarin raak te sien. So is God ook sigbaar in die wetenskappe, kunste en die menslike liggaam.

Institusie van die Christelike Godsdiens (1559) - Boek 1 Hoofstuk 4 Die kennis van God word deels uit onkunde, deels uit kwaadwilligheid gesmoor of bederwe

Hoewel kennis van God in alle mense se harte ingegraveer is, word dit uit onkunde of kwaadwilligheid onderdruk. Sommiges verval in bygeloof terwyl ander God doelbewus verloën. Eiesinnige godsdiens is eweneens nie die ware godsdiens volgens die wil van God nie, maar huigelary.