God het burgerlike regerings tot ons voordeel aangestel. Hulle moet godvresend, regverdig en met toewyding regeer, die Christelike godsdiens beskerm en reg laat geskied met behulp van billike wetgewing.

Hierdie hoofstuk bespreek gesag in die kerk, onder andere die posisie van konsilies, benienaars, herders en leeraars, asook die gesag van die Skrif en leiding van die Heilige Gees in kerklike regering. Misbruike wat in die Roomse kerk wortel geskiet het, word ontbloot.

Die Skrif alleen is die maatstaf vir onderwysing in die kerk en hoe mag in die kerk vasgestel word. Kerklike gesag dien tot stigting en is deur die Heilige Gees aan die ampte, nie aan individue nie, verleen, bv. profete en apostels.

Aanvanklik het God sy openbaring deur die wet en profete bekend gemaak. Dit is eger besonderlik openbaar toe die Woord vlees geword het.

Calvyn gee ‘n uitgebreide uiteensetting van die ontwikkeling van die pousdom in die Roomse kerk:

Calvyn gee ‘n historiese oorsig oor die ontwikkeling van die ampte in die kerk. Die kerk van ouds het biskoppe (opsieners), aartsbiskoppe en patriarge geken. Die diakens het die kerklike eiendom, kerkfondse en liefdesgawes aan die armes beheer. Uitgesoekte jongmanne is van jongs af vir die ampte voorberei. Met verloop van tyd het addisionele vereistes ontstaan, soos die selibaat.

Hierdie artikel handel oor die gesag van die ampsdraer (veral die predikant en ouderling).