In hierdie boek oor die navolging van Christus, gee die outeur aandag aan aspekte soos die grondslag van die navolging, die Heilige Gees en die navolging, en aspekte van die navolging. 

Hierdie hoofstuk bespreek gesag in die kerk, onder andere die posisie van konsilies, benienaars, herders en leeraars, asook die gesag van die Skrif en leiding van die Heilige Gees in kerklike regering. Misbruike wat in die Roomse kerk wortel geskiet het, word ontbloot.

God alleen is regverdig. Hy maak iemand wat deur die werk van die Heilige Gees in Jesus Christus glo, ook regverdig en deelagtig aan Sy geregtigheid. Alle aspekte van ons saligheid is dus onverdiende genade van God. Iemand wat op eiegeregtigheid roem, verduister God se heerlikheid en maak God se beloftes tot niet.

Gelowiges beleef wel hulle heiligmaking, maar is nogtans nie sondeloos nie. As vrug van die geloof toon die godvrugtiges gedurig tekens van berou oor hul sondes en bely dit voor God. Dit beteken ‘n diep verandering in die mens, vrees vir God, afsterwe van die vlees en wedergeboorte in Christus. Berou en vergewing hou met mekaar verband.

Opregte geloof word breedvoerig in hierdie hoofstuk bespreek. Dit word deur die Heilige Gees aan ons geskenk en in ons laat groei. Geloof is kennis van God en Christus, benodig die Evangelie, berus op God se beloftes, stry teen versoekings, is gebede om die guns van God, bewapen homself met die Woord van God en oorwin uiteindelik alle probleme.

Die Heilige Gees werk verborge in ons. Hy maak ons aan Christus deelagtig, Hy plant die saad van die hemelse lewe in ons en – die belangrikste – Hy werk die geloof in ons.

Sedert die sondeval is die mens onder die heerskappy van die sonde en is die mens se wil onbekwaam om enigiets goeds te doen. Is die mens dan van alle vryheid beroof? Die filosowe en sommige vroeë kerkvaders het nie so gemeen nie. Hul het die woord oordeelsvryheid gebruik: die vermoë om tussen goed en kwaad te kan kies. Maar die mens kan slegs sy ware self in die spieël van God se Skrif sien.

God openbaar Homself in drie Persone: die Vader, Seun en Heilige Gees. Hulle is drie onderskeie 'Selfstandighede' in die enkelvoudige, ondeelbare 'Wese' van God. Ons gebruik die woord Drie-eenheid om dit te omskryf. Hoewel hierdie woord nie in die Skrif voorkom nie, help dit die mens se verdorwe verstand om God se onmeetlikheid en geestelikheid te peil. Dit ontmasker ook valse leerstellings, dwalings en ketterye (‘n paar word bespreek en weerlê).

Die Woord word deur die Heilige Gees in ons harte gewerk en bekragtig. Diegene wat die Skrif verwerp en ‘n ander weg aandui om na God te kom, beroep hul verkeerdelik op die werk van die Heilige Gees, want die Gees is die outeur van die Skrif: Hy kan nie daarvan verskil nie. Woord en Gees is dus onlosmaaklik aan mekaar verbind; hul doen saam die werk van God.

Die Skrif munt in sy ouderdom bo alle geskrifte uit en oortref alle menslike wysheid. Nie omdat die styl daarvan so voortreflik is nie, maar vanweë die inhoud en goddelike karakter daarvan.

Die gesag van die Skrif kom vanaf God. Skrifgesag is nie van die kerk afhanklik nie, hoewel die kerk nie sonder die Skrif kan bestaan nie omdat dit op die fondamente van die apostels en profete rus. Calvyn bespreek voorts Augustinus se getuienis hieromtrent.