God het burgerlike regerings tot ons voordeel aangestel. Hulle moet godvresend, regverdig en met toewyding regeer, die Christelike godsdiens beskerm en reg laat geskied met behulp van billike wetgewing.

Hierdie hoofstuk bespreek kerkwette, tradisies en ‘n Christen se gewete.

Met betrekking tot wette, moet die volmaakte lewensreëls uit die Woord gesoek word, omdat God die enigste Wetgewer is. Menslike instellings mag nie Christengewetens bind nie, maar kerklike instellings is wel nodig om orde in die kerk te handhaaf. Ook word gehoorsaamheid aan die owerheid bespreek.

As deel van selfverloëning , moet elke volgeling van Christus sy eie kruis dra om te toon dat hy aan Christus se lyding deel het. Hul moet alle selfvertroue afsterf en hulle op God se genade alleen beroep. Gelowiges sal vervolging verduur, maar sal altyd in God rus vind. Verdrukking is noodsaaklik om gelowiges se lydsaamheid te beproef en hulle gehoorsaamheid te leer.

Christus is deur God in die wêreld gestuur sodat elkeen wat in Hom glo, nie verlore sal gaan nie. Sy gehoorsaamheid het vir ons genade by die Vader verwerf. Sy dood het vir ons sondes versoening gedoen sodat ons deur Sy dood gereinig is. Geen werke van die wet kan ons vrymaak nie, slegs Christus kon die saligheid vir ons verdien.

Christus is in God se ewige raadsplan bestem om die vervalle wêreld te herstel en verlore mense te hulp te kom. Hy moes ware God en ware mens wees om sy amp as Middelaar te volbring: Immanuel, dit is: God met ons.