Die kerklike tug behels vermaning, bestrawwing (sensuur) en afsnyding (ban). Niemand word van die tug vrygestel nie – ook nie ampsdraers nie. Al die lidmate in die gemeente moet in die verband selfbeheersing aan die dag lê.

Uitverkiesing en verwerping is albei die wil van God en kan nie sonder mekaar bestaan nie. In Sy predestinasie kom Sy genade en geregtigheid na vore – dit is ‘n billike oordeel oor sondige mense. Ons mag nie God se wil ondersoek of Hom van partydigheid beskuldig nie; Hy is regverdig – ook teenoor die verworpenes.