Institusie van die Christelike Godsdiens (1559) - Boek 1 Hoofstuk 12 God word van die afgode onderskei sodat Hy alleen ten volle gedien kan word

God is volmaakte eer verskuldig. Hy word van sy heerlikheid beroof wanneer Hy saam met vreemde gode aanbid word (bygeloof). Ware godsdiens darenteen verbind ons aan die enige almagtige God. Ons moet Hom dien (douleia) én vereer (latreia).

Institusie van die Christelike Godsdiens (1559) - Boek 1 Hoofstuk 11 Dit is nie geoorloof om aan God ‘n sigbare gedaante te gee nie en oor die algemeen wyk almal wat vir hulleself afgode oprig, van die ware God af

Enige afbeelding van God onteer sy majesteit en word deur Hom verbied. Hoewel God hom self wel partykeer openbaar (bv. in wolke, rook en vlamme, in menslike gestalte of as ‘n duif), gee dit nie die mens die reg om ‘n beeld van God te maak nie. Énige gelykenis van Hom deur énige kunstenaar, word in die Skrif verbied.

Institusie van die Christelike Godsdiens (1559) - Boek 1 Hoofstuk 10 Die Skrif stel die ware God uitsluitlik teenoor al die gode van die heidene om elke vorm van bygeloof reg te stel

God word duideliker in die Skrif as in die skepping openbaar. Die skrif verkondig vir ons hoe God, as maker van hemel en aarde, sy skepping regeer en dui ons die eienskappe van God aan, met name sy barmhartigheid, oordeel en geregtigheid.

Institusie van die Christelike Godsdiens (1559) - Boek 1 Hoofstuk 4 Die kennis van God word deels uit onkunde, deels uit kwaadwilligheid gesmoor of bederwe

Hoewel kennis van God in alle mense se harte ingegraveer is, word dit uit onkunde of kwaadwilligheid onderdruk. Sommiges verval in bygeloof terwyl ander God doelbewus verloën. Eiesinnige godsdiens is eweneens nie die ware godsdiens volgens die wil van God nie, maar huigelary.

Institusie van die Christelike Godsdiens (1559) - Boek 1 Hoofstuk 3 Die kennis van God is van nature in die verstand van die mens ingeplant

Kennis van God is van nature in die mens ingeplant – alle mense weet dat daar 'n God bestaan. Selfs ateïste en afgodsdienaars bewys dat hulle nie sonder ‘n begrip van God is nie.

Die mens se godsdienstige bewussyn verhef hom ook bo die dier.

Institusie van die Christelike Godsdiens (1559) - Boek 1 Hoofstuk 2 Die betekenis en doel daarvan om God te ken

Kennis van God is meer as om net te weet dat daar wél 'n God bestaan. Dit is om Hom as Skepper en Verlosser te ken soos die Skrif Hom aan ons openbaar. Hierdie hoofstuk behandel eersgenoemde: Hy is die een wat geskep het en Sy skepping onderhou, bestier, bewaar, regeer en beskerm. Daar is niks waarvan Hy nie die oorsaak is nie. Ons moet alle dinge van Hom verwag, van Hom eerbiedig vra en aan Hom die dank bring.

Institusie van die Christelike Godsdiens (1559) - Boek 1 Hoofstuk 1 Kennis van God en kennis van onsself is verwante sake: Die wyse waarop dit met mekaar saamhang

Calvyn begin sy Institusie met die vraag: hoe moet ons teologie beoefen – deur na te dink oor God of deur na te dink oor onsself? Want kennis van God en kennis van die mens hou verband met mekaar.

Ons is dikwels tevrede met onsself, maar as ons eers begin om oor God na te dink, sal dit waarop ons onsself beroem, ons weldra afstoot. Die mens sal nooit sy eie nietigheid besef as hy homself nie met die majesteit van God vergelyk nie.